KĂ€rleksgnabb. đ
Â
Â
Â
Â
Â
Â
Â
Nu ska du fĂ„ höra!Â
För vi brukar ju berÀtta allting för varandra du och jag.
Â
Eftersom vi inte har nÄgra hemligheter,
sĂ„ Ă€r det lika bra att jag gĂ„r rakt pĂ„ sak och sĂ€ger som det Ă€r.Â
Vi har haft ett kÀrleksgnabb, GnÀllspiken och jag.
Vi som aldrig sÀger ett ont ord till varandra!
Â
Â
Â

Â
Â
Â
Â
Â
Â
Â
Â
Men nu Àr han rakt Ä omöjlig!!
Han har blivit bÄde bÄngstyrig och yster, vÀrre Àn kalvar pÄ grönbete.
Ta och sÀtt dig ner, innan du lÀser det hÀr, sÄ du inte svimmar.
För nu ska jag berÀtta.
Han har blivit bÄde bÄngstyrig och yster, vÀrre Àn kalvar pÄ grönbete.
Ta och sÀtt dig ner, innan du lÀser det hÀr, sÄ du inte svimmar.
För nu ska jag berÀtta.
Du vet ju hur dragigt vi har det hÀr i stuga, Ä hur snÄler och sniken han Àr pÄ elen.
SÄ han tjata Ä tjata att jag skulle bÀra in ved.
För försommarkylan letade sig in genom springorna i bÄde vÀggar och golv.
Nu har jag ju ont utÄ min ischias, sÄ jag lÄtsades helt enkelt inte höra.
Till slut reste han pÄ sig och muttrade.
DÀ À vÀl bÀst att jag hÀmtar in veden sjÀlv, för kÀringa mi, ho À sÄ fuler,
sÄ kommer ho in i vedboa, dÄ gÄr sÄgbocken ut.
Â
Â
Â
Â
Â
Â
Â

Â
Â
Â
Â
Â
Jag trodde inte mina öron, men ser du hörseln den har jag i behÄll.
Vad Ă€r det du muttrar om, frĂ„gade jag.Â
Sa du att jag Àr ful?
Nej, det har jag aldrig sagt, sa GnÀllspiken.
Vem har sagt det dĂ„, undrade jag.Â
SÄgbocken, svara han och gick ut genom dörra.
Â
Vi hörs nÀr vi hörs!
HĂ€lsningar JĂ€mmer
Goddag!
Ett gott rÄd GnÀllspiken, slösa inte tid pÄ kommunikation,utan ta vedkorgen med dig till sÄgboden
och lasta i.